Op een steenworp afstand van het huis waar Mehmet Karabay opgroeide, ligt het perceel waarop straks de 24 zelfbouwwoningen van het Baden Powell project verrijzen. “In deze hoek ligt mijn kavel”, wijst hij. “Ik woon straks híer.”
Mehmet staat tussen de wilde bloemen en kijkt om zich heen. “Nog een jaar of twee, drie”, zegt hij enthousiast. “Moet je hier dán eens komen kijken.” De jonge servicedeskmedewerker van de Nederlandse Spoorwegen ziet het alvast helemaal zitten. Nu woont hij nog in een kleine studio, een stukje verderop, maar daar is hij eigenlijk wel klaar mee. “Ik heb nu 44 vierkante meter. Mijn woonkamer is ook mijn slaapkamer. Als er iemand op bezoek komt die wil blijven overnachten, kan dat eigenlijk niet. Straks heb ik twee slaapkamers, een open keuken en een woonkamer. Helemaal ingedeeld zoals ik dat wil. En helemaal van mezelf; geen huur meer.”
Eigen indeling
De eerste kopers van de woningen op het Baden Powell terrein krijgen de kans om de indeling van hun huis grotendeels zelf te bepalen. De projectarchitect doet op basis van de wensen een ontwerpvoorstel. Mehmet maakt gebruik van de mogelijkheid om een woning te splitsen. “Ik ga beneden wonen”, vertelt hij. “Dan heb ik 79 vierkante meter, dat is genoeg voor mij alleen. De eerste en tweede verdieping zijn 115 vierkante meter; die zijn nog te koop.”
Eigenlijk was het de bedoeling dat een vriend van hem de bovenste etages zou kopen. Mehmet: “Hij was bang voor de stijgende rente, jammer genoeg.” Zelf is hij daar niet zo bang voor. “Ik heb lang gespaard en ik heb een vaste baan. Begin volgend jaar verwacht ik dat de aanneemsom bekend is en de vergunningen rond zijn. Dan kan ik de rente vast laten leggen in de hypotheek.”
Dat Mehmet voor het Baden Powell project koos, heeft vooral te maken met de vrijheid die je als koper hebt. “Er zijn hier in Schalkwijk heel veel nieuwbouwprojecten, momenteel. Maar het is gewoon ontzettend gaaf dat je hier zelf je eigen ontwerpschetsen mag maken. Bovendien is dit een eigen huis, geen appartement. Ik wil liever geen servicekosten bovenop de hypotheeklasten.”
Blij met de buren
De gesprekken die tot dusverre met de eerste groep kopers en de architect zijn gevoerd, verliepen goed, vond Mehmet. “De buren die ik tot nu toe gezien heb, zijn fijne mensen.” Hij heeft er dan ook alle vertrouwen in dat ze er wel uit komen met de keuzes die gemaakt moeten worden. “We hebben het nu bijvoorbeeld over de vraag of we voor traditionele bouw gaan, of voor houtskeletbouw. Dat laatste is duurzamer, maar wat mij betreft moeten we ook de kosten goed in de gaten houden. Ik denk dat duurzaamheid en kostenbesparing goed samen kunnen gaan. Dat zijn ze op dit moment aan het uitzoeken.”
Gedeelde binnentuin
Ook de vraag of de gedeelde binnentuin moet worden afgesloten, of open blijft voor anderen dan de bewoners, staat nog open. Mehmet: “Ik ben er zelf voor om hekken te plaatsen die je met een afstandsbediening vanuit je auto kunt openen. Zo weet je in elk geval zeker dat je parkeerplaats vrij blijft.” Over de indeling van de gezamenlijke binnentuin heeft hij ook wel ideeën. “Het lijkt me leuk als er een gezamenlijk sportparkje komt, een paar bankjes en een terras waar je bij elkaar kunt komen. Met een barbecue, bijvoorbeeld, dat lijkt me wel gezellig.”
Mehmet kan haast niet wachten tot er voldoende kavels zijn verkocht om een aannemer te zoeken en concreet aan de slag te gaan. “Over drie jaar loopt mijn huurcontract af, dan moet het hier toch echt klaar zijn”, zegt hij. “Maar eerder is voor mij nog beter. Het gaat hier echt heel mooi worden. En dan een hangmat in mijn tuin, een paar luie stoelen om in te zonnen, een eettafel. Lekker hoor. ”
